Vulkanen bij Arequipa

Vroeg in de ochtend vertrokken we met de auto van Arequipa naar de Colca Canyon. Een tocht van een uur of vijf. Eerst door de bergen en daarna over een hoogvlakte (4900m). Als je je hand opsteekt lijkt het alsof je de wolken kunt grijpen. Zo hoog is het.

Mirador de los Andes, 46mm, f/10, 1/320s, ISO 100

Kijkend naar de horizon, realiseerde ik me dat het gebied ten noorden en oosten van Arequipa rijk is aan vulkanen.

Courtesy of the National Geographic Society

Bij Mirador de Los Andes zie je op afstand een handvol vulkanen: Hualca Hualca (6025m), Ampato (6200m) en bekende Misti (5822m). 

Mirador de Los Andes, iPhone 16 Pro

Het is indrukwekkend om daar rond te lopen: de uitgestrektheid, met vulkanen aan de horizon, felle zon (petje nodig), frisjes (fleece is welkom) en weinig zuurstof (ben nooit eerder zo hoog geweest).

Mirador de los Andes, 24mm, f/10, 1320s, ISO 100

Die nacht verbleven we in La Granja del Colca met uitzicht op de canyon. Adembenemend! Echter best koud (door de hoogte en de herfst)!

Uitzicht op Colca Canyon, iPhone 16 Pro

‘s Avonds gedineerd bij een open haardvuur om op temperatuur te komen en ‘s nachts goed in gepakt onder 4 dikke dekens geslapen.

De Dreamstime foto’s zijn eigenlijk op de terugweg genomen met de Nikon Z5 en de zoomlens Z 24-200mm. Op de heenweg alleen mijn iPhone gebruikt. 

Klooster Santa Catalina van Arequipa

In 1580 werd het klooster Santa Catalina van Arequipa opgericht. Het is een nonnenklooster dat pas in 1970 gedeeltelijk toegankelijk werd voor het publiek. Een deel is nog steeds gesloten en bewoond. Het klooster is indrukwekkend groot en heeft alles wat je nodig hebt. 

De vorige keer dat ik het klooster bezocht was in 1982. Het is leuk om de foto's van 1982 (digitale kopie van een dia) en 2025 met elkaar te vergelijken. Het gaat hier om schalen waarin vroeger de was gedaan werd.

1982

1982

   

2025, 29mm, f/8, 1/100s, ISO 100

Los van de kwaliteit van de camera en de lens zie je dat ik op bijna precies dezelfde plek de foto genomen heb. Ook zie je dat ik deze keer de foto horizontaal genomen heb, niet wetend waar ik ruim 40 jaar geleden voor gekozen had. Het groothoekbereik van de zoomlens heeft daar natuurlijk bij geholpen (het verticale bereik van de horizontale foto is groter dan het verticale bereik van de verticale foto!).

Het klooster wordt zeer goed onderhouden. Trouwens, in heel Peru is men zich heel welbewust van waarde van hun oudheden. Ze zijn er heel trots op. De muren bij de pleintjes zijn rood, blauw of wit.

Een pleintje in het klooster, 24mm, f/4, 1/1000s, ISO 100

 

Veel rood en blauw, 55mm, f/8, 1/100s, ISO 100

Waar er geleefd wordt moet er natuurlijk ook gekookt worden. In de keuken vonden we onder andere een grote steen (diameter van ongeveer 20cm) om bijvoorbeeld de knoflook te pletten. Iets anders dan de verfijnde knoflookpersen van tegenwoordig en vaak effectiever.

Eén van de ovens, 24mm, f/8, 1/25s, ISO 3200

Een gids waarmee ik aan de praat kwam vertelde mij dat er nog bijna 20 nonnen in het gesloten deel van het klooster leven. 

Het was een bijzondere ervaring om na ruim 40 jaar het klooster weer te bezoeken. Kijk hier naar de door Dreamstime geaccepteerde foto's van Santa Catalina van Arequipa. De foto's zijn genomen met de Nikon Z5 en de zoomlens Z 24-200mm.

Goede herinneringen aan Arequipa

In Arequipa verbleven we in een fantastisch hotel (Casa Arequipa) met, vanaf het dak waar het ontbijt werd geserveerd, een prachtig uitzicht op de bekende vulkaan Misti.

Vulkaan Misti, iPhone 16 Pro

De eigenaar van het hotel was bijzonder behulpzaam bij het organiseren van onze tochtjes in en soms ver buiten de stad. Het hotel was heel smaakvol ingericht en we mochten de lobby vrijelijk gebruiken voor onze familiebijeenkomsten. We voelden ons helemaal thuis.

Casa Arequipa, iPhone 16 Pro

Arequipa is voor mij om een heel andere reden dierbaar; ik heb daar 43 jaar geleden mijn vrouw leren kennen. We zijn nu drie kinderen en twee kleinkinderen verder. Hieronder het hotel waar we elkaar ontmoet hebben. Nadat we bij de receptie ons verhaal verteld hadden, hebben we met z'n allen bij het zwembad genoten van een drankje. 

Hier begon het allemaal, iPhone 16 Pro

In Arequipa moet je natuurlijk ook de markt bezoeken. Je wordt overladen door de geuren, kleuren en smaken. Het fruit in Nederland kan daar niet aan tippen. Natuurlijk hebben we ook wat sapjes geproefd.

Groente en fruit in overvloed, 24mm, f/4, 1/30, ISO 100.

Na 43 jaar was het een genoegen om weer in Arequipa te zijn geweest.

De laatste foto is genomen met de Nikon Z5 en de zoomlens Z 24-200mm en is geaccepteerd door Dreamstime.

Ciudad de los Reyes

In 1535 werd de Stad van de Koningen (Ciudad de los Reyes) door de Spanjaard Francisco Pizarro in Peru opgericht. Later, in de 16e eeuw, kreeg de stad de naam Lima, afkomstig van de naam van de rivier Rimac uit het Quechua. Quechua was de belangrijkste voertaal van het Inka-rijk, dus ook buiten Peru. Veel namen van steden en bergen in Zuid-Amerika vinden hun oorsprong in het Quechua. 

Rimac, voordat hij Lima binnenstroomt, iPhone 16 Pro

Als we naar Peru gaan is Lima onze basis. Dus een bezoek aan het centrum ligt voor de hand. De kathedraal, gelegen aan Plaza Mayor de Lima in het Historisch Centrum, stamt ook uit de 16e eeuw. Plaza Mayor heet eigenlijk Plaza de Armas. Elke stad in Peru van enige betekenis heeft zo'n plein. 

Kathedraal van Lima, 25,5mm, f/8, 1/400s, ISO 100

Lima is inmiddels een stad van bijna 10 miljoen mensen. Het centrum trekt mij niet zo, ik ga liever naar Miraflores en Barranco, twee wijken die aan de kust liggen van de Stille Oceaan. De golven die van de oceaan op de kust rollen zijn van een andere dimensie dan die van de Noordzee. Als je daar op het strand staat ervaar je de kracht van een oceaan.

Kust bij Larcomar, Miraflores, iPhone 16 Pro

Miraflores heeft een goed onderhouden groen strook langs de kust, Costa Verde, met mooi aangelegde tuinen. Hieronder een Chinese tuin. 

Chinese tuin in Costa Verde, iPhone 16 Pro

Barranco is een rustige wijk van kunstenaars. Mario Vargas Llosa heeft er o.a. jarenlang gewoond. Het is ook de plek waar je naast Mafalda, een in Zuid-Amerika populair stripfiguur, op een bankje kunt zitten. Een rustpunt in een hectische stad.

Mafalda op een bankje in Barranco, iPhone 16 Pro

Daar in de buurt vind je ook Dédalo met handgemaakte voorwerpen van lokale kunstenaars. Hieronder bijvoorbeeld keramische poppen van Elisabeth Oses, een vriendin van een familielid in Peru. Het is een waar genoegen om hier van de ene kunstenaar naar de volgende te lopen, de creativiteit te voelen, de schoonheid van houten voorwerpen te bewonderen en in de tuin wat te drinken. 

Keramische poppen van Elisabeth Oses, iPhone 16 Pro

De foto van de kathedraal is één van de 40 foto's die recentelijk is goedgekeurd bij Dreamstime. Hier alvast een overzicht van door Dreamstime geaccepteerde foto’s van Peru over de jaren heen.

Terugblik! En hoe nu verder?

We zijn inmiddels terug van onze drieweekse vakantie naar Peru. Ondanks de jetlag (7 uur tijdsverschil) proberen we de draad weer op te pakken. Wat is er terecht gekomen van mijn voornemens besproken in mijn vorige blog? Ik heb nog lang getwijfeld of ik nog een andere, lichtere lens dan de Nikon Z 24-200mm zou meenemen: 28mm, 40mm, of een ander bereik. Uiteindelijk heb ik besloten geen andere lens mee te nemen vanwege het gewicht en dat het wisselen van lenzen in het stoffige Peru (de westelijke strook heeft een woestijnklimaat) geen goed idee is.

Ondanks dat ik me had voorgenomen om 's avonds een online backup van mijn foto's te maken is daar niks van terecht gekomen. Er zijn verschillende redenen voor. De hoofdreden was dat ik 's avonds te moe was. De andere reden was dat ik minder foto's met mijn Nikon Z5 heb gemaakt. Ik heb mijn iPhone 16 Pro best vaak gebruikt en die foto's worden vanzelf in de iCloud geplaatst. 

De afgelopen dagen ben ik druk bezig geweest om de foto's van ons reisgezelschap te bewerken, te selecteren en te delen. Het delen doe ik via de website MyAlbum. Het geeft ons voldoende mogelijkheden om gezamenlijk van de foto's een album te maken. Het selecteren doe ik met Apple Foto's en Photo Mechanic. En het bewerken doe ik met Luminar Neo. Dat gaat razendsnel met de ingebouwde AI-technieken en geeft me tegelijkertijd volledige controle over de detailbewerking van foto's. 

Luminar Neo heeft wat interessante eigenschappen. Een daarvan is Wissen. Het is heel gemakkelijk om objecten te wissen. Het lijkt alsof Luminar Neo precies weet wat er achter het object zat. Daarnaast heeft Luminar Neo de mogelijkheid om stroomkabels te verwijderen. Reuze handig voor foto's van Peru waar alle elektriciteitskabels bovengronds zijn.

Voor en na bewerking

Het lijkt alsof het twee verschillende foto's zijn. Dat is niet zo. Luminar Neo is gewoon heel krachtig. 

De komende weken zal ik wat meer vertellen over en laten zien van de locaties die we in Peru bezocht hebben: Lima, Arequipa (herinneringen, klooster en Colca) en Huaraz.

Wat neem ik mee?

Gran Hotel Bolivar, Lima

De eerste keer dat ik naar Peru ging was in 1982. Toen heb ik in dit hotel overnacht, in het centrum van Lima. Sindsdien ben ik al vele malen in Peru geweest. Binnenkort ga ik er weer naartoe. 

De vraag is altijd: wat neem ik mee? De afweging is altijd tussen functionaliteit en gewicht. Deze keer is gewicht doorslaggevend. 

Camera en Lens Na mijn hersenbloeding heb ik mijn Nikon D800 en Nikon AF-S 28-300mm omgewisseld voor een Nikon Z5 camera en een Nikon Z 24-200mm lens. Aanmerkelijk lichter! De lens is door zijn veelzijdigheid uitermate geschikt voor deze reis. Ik ben van plan om landschappen, architectuur en mensen te fotograferen. Ik had een Z 28mm of Z 40mm kunnen meenemen, echter, de veelzijdigheid van de zoomlens weegt op tegen het zwaarder zijn. Ik neem de Peak Design Everyday Backpack mee om mijn camera te dragen.

Nikon Z5 en Nikon Z 24-200mm

Geheugenkaart In de camera heb ik twee slots voor geheugenkaarten. Tijdens deze reis gebruik ik de tweede geheugenkaart als backup. In Tokio is een keer, na een hele dag fotograferen, mijn geheugenkaart gecrasht. Met een nieuwe geheugenkaart de volgende dag dezelfde locaties bezocht. Vond dat belangrijker dan het congres! Met een geheugenkaart van 128Gb kan ik ruim 4000 foto’s maken. Meer dan genoeg!

Backup op NAS Tijdens een vakantie kan er van alles misgaan. Daarom maak ik regelmatig een backup van de RAW (NEF) files naar mijn Synology NAS in Nederland. In een wifi-omgeving log ik via een iPad in op mijn NAS. De geheugenkaart van de camera stop ik in een kaartlezer die verbonden is met de iPad. Op die manier kan ik de foto’s uploaden. Zal wel wat tijd in beslag nemen: wifi is niet altijd even snel en de files zijn best groot (ongeveer 30Mb).

iPad en USB C kaartlezer

Instagram Tijdens de reis houd ik jullie via @peterapersfotografie op de hoogte van mijn fotografische belevenissen.

Bewerken Thuis gekomen bewerk ik de NEF files die op mijn NAS in de meterkast staan met Luminar Neo. In no time heb ik de foto’s bewerkt en stel ik ze in jpg-formaat beschikbaar aan mijn reisgenoten en geïnteresseerden.

Synology NAS in de meterkast

Verkoop Ik hoop een handjevol foto’s te kunnen selecteren die ik dan via Dreamstime of Werk aan de Muur kan verkopen. 

Nog een paar weken en dan vlieg ik naar Peru. Volg me op Instagram!

Ik twijfel of ik nog lichter moet reizen. Ik hou jullie op de hoogte. 

High Park: een gebouw met een verhaal

In het verleden was High Park het hoofdgebouw van de Postcheque- en Girodienst (PCGD). Latere eigenaren waren: de Postgiro, de Postbank, de ING Postbank en tot slot de ING. Het gebouw is ontworpen door het Nederlands architectenbureau Broekbakema en in 1968 opgeleverd. Het gebouw heeft kenmerken van de bouwstijl Brutalisme: herhaalde, betonnen structuren. Heel populair halverwege de vorige eeuw.

Er werden toen daar dagelijks 1 miljoen betaalcheques en acceptgiro’s verwerkt met hulp van ponstypisten. Toen werden ook heel voorzichtig de eerste stappen richting digitalisering gezet. Het was de begintijd van handschriftherkenning. Ik kom nog steeds mensen tegen die vroeger in dat gebouw gewerkt hebben, en er nu wonen. 

Vanaf eind 2015 werd het gebouw gestript en in 2021 opgeleverd als appartementencomplex. Het heeft een imposante entree (zowel binnen als buiten). Door de bewoners wordt de overdekte ruimte voor de ingang het “ponskaartje” genoemd. 

Vanuit alle appartementen heb je een indrukwekkend uitzicht, naar het zuidwesten over het centrum van Arnhem en de Nederrijn en naar het noorden over de wijk Klarendal en de noordelijke heuvels en parken. 

Binnen zijn de roltrappen verwijderd waardoor je nu van boven helemaal naar lobby beneden kunt kijken. Het bewoonde deel begint op de eerste verdieping; op -1 is er een supermarkt, slijterij en een fitnesscentrum. Het is een milieuvriendelijk gebouw zonder gas. De transformatiemarkt (van kantoor naar appartement) heeft zijn werk weer gedaan. 

De foto’s van de entree en het gebouw zijn geaccepteerd door Dreamstime.