Sevilla, voorheen Shbiya

Op onze tocht door Andalusië zijn we ook een paar dagen in Sevilla geweest. Sevilla had in de Moorse periode de Arabische naam Ishbiliya gekregen, wat later Shbiya werd. Net als in Cordoba en Granada vind je hier de Islamitische invloeden terug in de kunst. Op ons lijstje stonden Alcázar, de kathedraal en Plaza de España.

Alcázar is het Koninklijk Paleis van Sevilla. Het is in Mudéjar stijl gebouwd, een bouwstijl gebruikt door de christenen met nog sterke invloeden van de Moorse cultuur. Ook hier kom je ogen tekort. Als je de muur- en plafondtekeningen goed bekijkt zie je dat alles tot in de kleinste details is uitgewerkt. Fascinerend.

Plafond in Alcázar

De patio is een van de hoogtepunten van het paleis. De begane grond is in Moorse stijl gebouwd en de eerste verdieping is er in Italiaans-renaissance stijl later bovenop gebouwd.

Patio, Moorse en Italiaans-renaissance stijl

Als je daar bent moet je ook de tuinen met de indrukwekkende palmbomen bezoeken. Het is een genot om daar rond te lopen.

Tuinen van Alcázar

De Kathedraal van Sevilla behoort tot de drie grootste kerken van Europa. Er zijn te veel mooie plekken te fotograferen. Hieronde het hoofdaltaar. Omdat het redelijk donker is in de kerk loopt de ISO-waarde behoorlijk op (6400 is het maximum op mijn Nikon D800, met Luminar Neo ziet er nu best goed uit).

Hoofdaltaar van de kathedraal

Naast de kathedraal staat natuurlijk de imposante Giralda, met bovenop een bronzen beeld dat het Geloof voorstelt en dat net als een windvaan met de wind meedraait. 

De Giralda (windvaan).

Plaza de España is aangelegd ter ere van de wereldtentoonstelling in 1929. Het bekendste plein van Sevilla heeft de vorm van van een halve maan. Op de achtergrond gebouwen en daarvoor een kanaal met bruggen. Het is een zeer fotogeniek plein. 

Plaza de España

Fraaie bruggen op Plaza de España

Bijna elke avond worden er wel uitvoeringen gehouden op het plein. Ook een mooie gelegenheid om wat nachtfoto’s met een statief te maken. Er stond een rij om deze foto te maken.

Hoektoren op Plaza de España

Voor meer foto’s van Sevilla nodig ik jullie uit om naar het fotoalbum van Sevilla te kijken. Alle foto’s zijn verkrijgbaar bij Dreamstime. Met zo’n reis neem ik maar één lens mee, ik heb dan ook dankbaar gebruik gemaakt van een zoomlens: Nikon AF-S 28-300mm.

Schrijven met licht

Fotograferen betekent letterlijk schrijven met licht. Daarom een goed idee om eens wat meer aandacht aan licht te besteden. We zijn zo gewend dat er licht is dat we het als vanzelfsprekend nemen. 

Onze normale lichtbron is de zon. Omdat de zon ver weg staat is het voor fotografie een kleine lichtbron met hard licht en scherpe schaduwen. Midden op de dag zijn de schaduwen klein en ‘s ochtends en ‘s avonds zijn ze lang. Dat geeft een heel dramatisch effect.

Lucht is grauw en saai

Wat vaak gebeurt, is dat er wolken voor de zon komen. Bij bewolkt weer is de lichtbron (het wolkendek waarachter de zon is) juist heel groot geworden en zijn de schaduwen nagenoeg verdwenen. Voor fotografie heeft dat de volgende betekenis:

• Het licht is wat zachter, de overgang tussen licht en schaduw is geleidelijker.
• De foto’s zijn daardoor wat saaier, je mist een zekere pittigheid doordat er minder contrast is tussen licht en donker. Ook de kleuren zijn minder sprekend. 
• De bewolkte lucht vormt een groot wit vlak met het risico dat de lucht overbelicht is. Ook de donkere delen van de foto hebben een kans op onderbelichting.
• Alhoewel met nabewerking van RAW-foto’s er veel te corrigeren is, is dit een mooi moment om details te fotograferen. Bijvoorbeeld, niet de kerk met veel lucht, maar de mooie houten deuren van de kerk.

Als je een flitser gebruikt geldt precies hetzelfde als met de zon. De flitser is een kleine lichtbron. Direct flitsen geeft hard licht en lelijke schaduwen. Indirect flitsen via bijvoorbeeld het plafond is hetzelfde als fotograferen met bewolking. Dus uitkijken dat het plafond niet op de foto staat. 

Golden hour aan Noordzee strand

Je hebt vast en zeker eens van golden hour gehoord. Of misschien ook van blue hour. Golden hour is het uur ná zonsopkomst en het uur vóór zonsondergang. Het licht is dan warm en alles krijgt een gouden gloed. Ook zijn de schaduwen lang en veranderen snel. Zeker aan de kust met zonsondergang een mooi moment om foto’s te maken. Eerlijkheidshalve, ik heb nog nooit foto’s gemaakt rond zonsopkomst. 

Blue hour is het uur vóór zonsopkomst en het uur ná zonsondergang. De lucht heeft dan een intense blauwe kleur. Het is een periode van de schemering en duurt helemaal niet zo lang, zeker geen uur.

Nu je wat meer weet van licht is het tijd om wat te experimenteren. Veel plezier!

Alhambra in Granada

Na mijn pensionering zijn mijn vrouw en ik naar Andalusië geweest. Het is fascinerend om overal de islamitische invloeden te zien. Eigenlijk wist ik voor onze reis helemaal niets over de Moorse bezetting van Spanje in de 8e eeuw. 

In 710 staken 9000 Berbers de Straat van Gibraltar over en maakten een begin aan de bijna totale bezetting van het Iberische schiereiland. Die bezetting en de consequenties intrigeerden mij zo zeer dat ik snel de volgende boeken las: De kopiist van Hanny Alders, De hand van Fatima van Ildefonso Falcones en Tales of the Alhambra van Washington Irving en Joseph Thompson. Met deze kennis gingen we naar Andalusië.

Alhambra bij zonsondergang

In Granada stond het bezoek aan Alhambra, een Moors paleis en fort, centraal. Zowel van buiten als van binnen is het imposant. Deze foto is genomen met een laagstaande, warme zon tijdens zonsondergang vanaf een van de parkjes tegenover Alhambra. De foto ziet er heel rustgevend uit. Op de plek waar we stonden werden we omringd door een kleine vijftig mensen. Ik moest echt mijn best doen om een plekje te veroveren om deze foto te maken. 

Een van de belangrijkste kenmerken van Islamitische kunst is dat het verbod op afgoderij zich vertaalt naar het verbod op afbeeldingen van levende wezens, mensen en dieren. Kalligrafie en geometrie staan dan ook centraal.

Plafond Nasrid paleis

Door de Nasriden werd in de 14e eeuw het Nasrid paleis in het Alhambra gebouwd. Het is een hele belevenis om hier rond te wandelen, je komt ogen tekort. Hier word je echt ondergedompeld in de Islamitische kunst. 

Plafond Nasrid paleis

Als je het Nasrid paleis verlaat ---je bent er eigenlijk veel te kort--- kom je in de tuinen terecht en loop je langs dit gebouwtje met de laatste stralen van de zon.

Tuinen van Nasrid paleis.

Alle foto's zijn via Dreamstime verkrijgbaar. De eerste, de overzichtsfoto van Alhambra, is al 1 keer bij Werk aan de Muur en 19 keer bij Dreamstime verkocht. 

Om een indruk te krijgen van ons bezoek aan Granada en Alhambra nodig ik je uit om naar het fotoalbum van Granada, inclusief de kathedraal en tuinen van Generalife, te kijken. 

Binnenkort ook verhaaltjes over ons bezoek aan Sevilla en Cordoba. Andalusië is meer dan de moeite waard om te bezoeken. 

Foto bewerken in opdracht

Een tijdje geleden werd ik benaderd om een foto te bewerken en geschikt te maken voor een schuifpuzzel. Het was in het kader van het 35-jarig bestaan van de wandelvereniging Pierewaaien. Leek me een leuke opdracht. Het ging om een foto van de Scheveningse Pier met het Reuzenrad. Toen ik de foto nam was het een mooie zomerse dag en veel mensen hadden er plezier in om van het strand en van de zee te genieten. Bij mij riep het de sfeer van Panorama Mesdag op. Dat is een kolossaal, volledig rond schilderij van de schilder Mesdag dat je via trappen van binnen kunt bekijken. Het is een tafereel van de zee, het strand, de duinen en het dorpje Scheveningen.

Pier en Reuzenrad bij Scheveningen

Ondanks dat ik al jaren foto’s bewerk waren er toch wat uitdagingen:

1. Luminar Neo Al jaren gebruik ik Adobe Lightroom, echter, ik ben nooit meegegaan met het abonneren op software. Omdat mijn Lightroom versie al behoorlijk verouderd is, ben ik naar alternatieven gaan kijken. Na veel wikken en wegen ben ik op Luminar Neo uitgekomen. Het combineert de traditionele fotobewerkingsgereedschappen met AI-technieken. Ik kan op min of meer dezelfde manier foto’s bewerken als met Lightroom en tegelijkertijd de kennis van veel fotografen benutten met de AI-gereedschappen. De uitdaging is Luminar Neo goed te leren gebruiken. Op YouTube zijn er veel video’s over Luminar Neo te vinden, dus meestal weet ik binnen een paar minuten hoe ik iets moet.
2. Specifieke wensen Normaal bewerk ik foto’s naar eigen inzicht voor familie en vrienden of voor verkoop via Dreamstime en Werk aan de Muur. Nu kreeg ik een specifieke wens omdat de foto gebruikt zou worden als schuifpuzzel. Op de eerste plaats moet hij vierkant worden; dat is geen probleem, al met je wel opletten dat er geen mensen op de rand staan. Het tweede punt heeft specifiek met de schuifjes te maken. De schuifjes aan de linkeronderkant betreffen alleen zand en zijn daardoor niet te onderscheiden van elkaar. Om die reden hebben we besloten de twee dames wat meer naar links te verplaatsen. Toen ik wist hoe de Kloon en Wissen gereedschappen werkten was het zo gepiept. Al met al heeft het best veel tijd gevergd, echter, ik heb ook veel geleerd.

Met het Kloon-gereedschap maak ik een kopie van de twee personen op de voorgrond. De rechterpersoon is al zichtbaar op de nieuwe plek.



Kloon



Met het Wissen-gereedschap verwijder ik de twee personen van hun originele positie. Luminar Neo zorgt er zelf voor dat er zand voor in de plaats komt. De rechterpersoon is al vervangen door zand.




Wissen

Na wat prettige interactie en wat suggesties over en weer is met vereende krachten de volgende foto tot stand gekomen.

Foto voor schuifpuzzel

Het uiteindelijke resultaat is natuurlijk de schuifpuzzel die vorig weekend is uitgereikt aan de wandelaars. 

De schuifpuzzel

Wandelvereniging Pierewaaien van harte gefeliciteerd met jullie 35-jarig bestaan!

Foto’s van Hengelo: maken en delen

Pasgeleden, het was een mooie zonnige lentedag, heb ik wat foto’s in Hengelo gemaakt. Eerst naar de Sint Lambertusbasiliek, een belangrijke “landmark” van Hengelo. 

Sint Lambertusbasiliek

Daarna naar het pas gerenoveerde marktplein, wat nu een aantrekkelijke plek is geworden om elkaar te ontmoeten.

Gerenoveerd marktplein

De straat langs de schouwburg en de bibliotheek heeft iets aantrekkelijks en tegelijkertijd is dat moeilijk op een foto vast te leggen.

Schouwburg en bibliotheek

Tot slot, een foto van de Waterstaatskerk. Omdat ik van plan was met een groothoeklens sterk naar boven gericht te fotograferen heb ik eerst in PhotoPills app gekeken wanneer ik geen last van de zon zou hebben. Dat bleek later op de middag te zijn.

Waterstaatskerk

Na het maken en bewerken (met Luminar Neo), komt het delen. Daarvoor gebruik ik mijn openbare website peter.apers.nl. De website bestaat uit twee delen: albums van door Dreamstime geaccepteerde foto’s en albums van foto’s waarmee ik een verhaal wil vertellen. Waarschijnlijk krijg je van je browser een melding dat je naar een onveilige website gaat. Dat komt omdat mijn Synology NAS zich (nog) niet als veilig kan identificeren. 

Voor het Dreamstime-deel ben ik nu druk bezig om foto’s op Locatie op te splitsen en in verschillende albums onder te brengen. Waarschijnlijk komt er nog opsplitsing op basis van Fotografie (denk aan macrofotografie, portretfotografie) voor de overgebleven foto’s. 

Het deel over Verhalen bevat alleen nog maar een album over Roombeek. Pas geleden was ik daar met iemand uit Amsterdam die nog nooit in Roombeek was geweest. Via deze website van Vizualism kun je goed zien wat de impact was van de vuurwerkramp in 2000 en hoe aantrekkelijk het gebied er nu uitziet. Zelf heb ik een jaar of tien geleden ook foto’s gemaakt van het hernieuwde Roombeek. We vierden toen dat ik 30 jaar hoogleraar was. In dit deel zullen er nog meer “Story telling” albums komen.  

Nog een mooie sfeerfoto, genomen bij Kleigaten van Rientjes.

Riet bij zonsondergang

Maken en delen geeft plezier, ik raad het je aan. 

Zijn je foto’s toegankelijk? Opslag en delen

Na de schoenendoos is er de doos van de computer gekomen. Zijn je foto’s daardoor toegankelijker geworden? Als je niks doet, dus niet!

Laten we eerst eens in de “doos” kijken. Hoe sla je je foto’s op op je computer. Ik gebruik een paar hoofdmappen op mijn computer voor de opslag:

• Locaties Hieronder vallen alle foto’s van vakanties, dagjes uit of trips voor mijn werk. Centraal staat de locatie, een stad of een land. Voor elke trip maak ik een aparte submap met als naam “locatie jjjjmm” (j staat voor jaar en m voor maand). Ik ga er gemakshalve vanuit dat ik niet meerdere keren per maand naar de zelfde locatie ga, vandaar geen dd (d staat voor dag). 
• Gelegenheid Hier moet je denken aan bijv Kerstmis, verjaardagen. Een voorbeeld van een submap is “Kerstmis jjjj”.
• Gebeurtenis Lijkt heel er op Gelegenheid, echter hier gaat het om eenmalige gebeurtenissen zoals een bruiloft of een afscheid.
• Fotografie Hier staat het fotograferen centraal, denk aan portretfotografie, macrofotografie etc  
• Shops Hieronder vallen de foto’s die ik verkoop bij Dreamstime en Werk aan de Muur.

Foto’s bij Werk aan de Muur

Deze hoofdmappen passen bij mijn activiteiten. Iemand die veel foto’s maakt bij bruiloften zal waarschijnlijk Trouwfoto’s als hoofdmap hebben. Binnen de submappen, van een specifieke event, heb ik twee submappen, voor: 1. de RAW foto’s (de niet-bewerkte foto’s, de data zoals de sensor de belichting heeft waargenomen), 2. de bewerkte foto’s in JPG formaat die je met iedereen kunt delen via internet of door af te drukken. 

Dit was dus de opslag, nu het delen. Vroeger betekende dat een avondje dia’s kijken, tegenwoordig doen we dat via internet, continue. Als je foto’s alleen op je computer staan zijn ze niet echt toegankelijk voor familie of vrienden. Om die reden heb ik foto’s van de mooie plekken die we bezocht hebben op de Webserver van mijn Synology NAS gezet en zijn voor iedereen zichtbaar. Kijk naar mijn albums (nog onder constructie). Privé foto’s staan op de Synology Photos van dezelfde NAS achter een wachtwoord. Privacy blijft belangrijk.

Nu ik naar de oude foto’s van mijn ouders zit te kijken, krijg ik weer meer waardering voor de fysieke fotoalbums van digitale foto’s. Het is heel leuk om samen door de albums te bladeren en herinneringen op te halen! 

Foto’s op Synology Photos

Toch vind ik snel zoeken van de gewenste foto ook belangrijk. Meestal zoeken we naar een persoon, eventueel in combinatie met een locatie of gelegenheid. Om die reden wil ik al mijn foto's annoteren met de namen van de personen en de gebeurtenis of gelegenheid. Zaken zoals tijdstip en locatie zitten al in de metadata van de foto. Met de huidige stand van gezichtsherkenning helpt de software al enorm bij het herkennen van personen. Natuurlijk moeten we nog wat helpen door een naam aan een gezicht toe te kennen. Ook herkent de software niet altijd dat verschillende gezichten van dezelfde persoon zijn. Daar is dus nog wat hand werk te doen. Het komend jaar houdt me dat van de straat. 

Oyfo Techniekmuseum

Pasgeleden ben ik naar het Oyfo Techniekmuseum in Hengelo geweest. Hengelo heeft een metaalgeschiedenis. C.T. Stork (Charles Theodorus Stork) heeft zijn stempel op de geschiedenis van Hengelo gedrukt, zowel wat betreft ondernemerschap, innovatie, techniek als sociaal. Een indrukwekkend persoon. Op het C.T. Storkplein hangt zijn afbeelding.

C.T. Storkplein, Hengelo

In het Techniekmuseum staan veel apparaten die door de fabriek Stork zijn gebouwd of daar werden gebruikt. Het museum staat op het Hazemeijer-terrein tussen de twee spoorlijnen van Hengelo naar Almelo en naar Zutphen in. Nu een terrein waar techniek, kunst, horeca, werken en wonen, in een industriële setting, bij elkaar komen.

Hazemeijer Hengelo (1951)

Binnenin het museum worden oud en modern gecombineerd. Mijn interesse ging m.n. uit naar de stoommachines en de weefgetouwen. In de tijd van C.T. Stork vond, mede door zijn innovaties, de omschakeling van met de hand naar met machines weven plaats. De hoogtijdagen van textiel in Twente stonden voor de deur. 

Weefgetouw

Een van de juweeltjes is de Triple Expansie stoommachine die in 1916 in de Storkfabriek werd gebouwd. Het werd gebruikt voor de aandrijving van een sleepboot. Hieronder een detail daarvan.

Meter van Triple Expansie stoommachine

Na afloop heerlijk geluncht bij Lust, Bakery & Bistro.

Stadswandeling Nijmegen

‘s Middags was ik uitgenodigd om bij een oratie in de Aula van de Radboud Universiteit te zijn. Dat gaf mij mooi de gelegenheid om de stad Nijmegen te bezoeken. 

Nijmegen behoort tot de oudste steden van Nederland. Bijna 20 jaar geleden vierde de stad zijn 2000-jarig bestaan. Tijdens het Romeinse Rijk lag het op de grens (Limes) van het Romeinse Rijk en de Germaanse gebieden. In die tijd heette de stad Noviomagnus. De stad heeft een rijke geschiedenis met ook tegenslagen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog is er in en om de stad zwaar gevochten en zijn er de nodige bombardementen uitgevoerd. De stad heeft daar behoorlijk onder geleden.

Mijn eerste stop was bij het Huis van de Nijmeegse Geschiedenis (tot mijn schaamte mis ik het torentje). 

Huis van de Nijmeegse Geschiedenis

Het Huis was vroeger een kerk, de Mariënburgkapel. Ik was kennelijk te vroeg want het was nog gesloten. Echt heel jammer. Achter de kerk was een kleurrijk hoekje.

Pleintje achter kerk

De volgende stop was het Kronenburgerpark met de Kruittoren (op de achtergrond) en het Rondeel de Romeinse Voet op de voorgrond. Het park is aangelegd in de 19-de eeuw.

Kronenburgerpark met Kruittoren en Rondeel

Van daar liep ik naar de Stevenskerk. Heel Nijmegen ligt op een heuvelachtig gebied. Geen enkele straat loopt vlak en vaak moet je met trappen omhoog of omlaag. Zo ook bij de Stevenskerk. Het viel niet mee om een geschikte trap (leuning aan de linkerkant) te vinden. Maar het was de moeite waard. 

Imposante Stevenskerk

Binnen is de kerk nog imposanter dan buiten. Binnen krijg je pas echt een idee hoe groot hij is. Ik heb met veel bewondering naar het Königorgel en de preekstoel gekeken.

Köningorgel

Preekstoel

Daarna door de gezellige winkelstraat de Lang Hezelstraat, die voor een groot deel gespaard is gebleven, om een lunchgelegenheid te vinden.

Na een lunch bij Bagels & Beans, liep ik langs de andere kant van het Kronenburgerpark naar het station.

Kruittoren in Kronenburgerpark

Een mooie dag in Nijmegen. Thuis gekomen heb ik de volgende foto gekozen om, na bewerking met Luminar Neo, in te dienen bij Dreamstime. Hij is inmiddels geaccepteerd.

Kronenburgerpark bewerkt met Luminar Neo

Het hele proces van fotograferen

Ruim anderhalf jaar geleden was het voor het laatst dat ik een foto bij Dreamstime had ingediend. Sindsdien is er veel gebeurd. Na mijn hersenbloeding in oktober 2022 ben ik pas in mei  2023 weer begonnen met fotografie. Allereerst bleken mijn camera (Nikon D800) en bijbehorende lenzen te zwaar te zijn voor mijn aangedane rechterarm en -hand. Door een goede deal met Kamera Express in Almelo ben ik overgestapt naar een full frame systeemcamera, Nikon Z5, en bijbehorende lenzen. Het fotograferen bleef ook met een lichtere camera nog best een uitdaging, waardoor ik onvoldoende tevreden was over de kwaliteit van mijn foto’s. Na maanden van oefenen met fotograferen voor Instagram ben ik nu weer bijna op het oude niveau.

In Rotterdam bezocht ik het stadhuis. Ze hadden me aangeraden om ook de tuin te bezoeken. Daar nam ik de onderstaande foto. Hij is genomen met een Nikon Z 28mm f/2.8, een lichtsterke, prime groothoeklens van slechts 155gr. Ideaal als je lichtgewicht reist. 

Origineel, 28mm, f/6.3, 1/60s, ISO 220

Qua compositie ziet de foto er goed uit. Echter, hij ziet er nog niet goed uit om in te dienen bij Dreamstime. Tegenwoordig bewerk ik mijn foto’s met Luminar Neo, deze heeft vergelijkbare mogelijkheden als Adobe Lightroom, echter, het gebruikt AI-technieken waardoor de bewerkte foto er net wat beter uitziet dan als ik alles zelf zou moeten doen. Hierna een lijstje met onvolkomenheden van de foto en wat ik er aan gedaan heb:

• Door de groothoeklens is het gebouw een beetje vervormd. Actie met het Ontwikkel gereedschap heb ik de foto een beetje verticaal gekanteld.
• De begroeide muren zijn te donker. Actie de schaduw flink lichter maken.
• De lucht is te licht. Actie hooglichten flink donkerder maken, heeft in dit geval te weinig effect (kom ik op terug).
• De kleuren zijn te flets. Actie met de Verbeterschuif breng ik o.a. de belichting meer in balans, breng ik wat meer verzadiging in de kleuren en verhoog ik de levendigheid. 
• In de lucht zijn er wat antennes te zien. Actie met Wissen en Klonen heb ik de antennes vervangen door lucht.
• De lucht blijft echter te veel aandacht trekken. Actie door de lucht te vervangen met een licht blauwe lucht met wolkjes verdwijnt dit probleem.
• De perkjes in de tuin zijn omrand met donker groene plantjes en blokkeren daardoor de loop van je ogen. Actie door een masker over de voorste rand te plaatsen kan ik lokaal de plantjes wat meer belichten waardoor de donkere rand aan de voorkant verdwijnt en de ogen niet gehinderd worden.  
• Het gebied waar de begroeide muren bij elkaar komen en waar het beeld staat, trekken nog te weinig aandacht. Actie met een masker maak ik dat gebied lichter, waardoor de ogen naar dit gebied getrokken worden.

Al deze zaken moeten met beleid worden uitgevoerd. Kijk telkens of de verandering een verbetering is.

Links voor en rechts na bewerking

Langzaam aan kom je bij de foto waarover je tevreden bent. 

Na bewerking met Luminar Neo

Deze foto heb ik ingediend bij Dreamstime en binnen een paar uur werd hij geaccepteerd. Voor mij een hele overwinning omdat ik heb laten zien dat ik weer het hele proces van locatie kiezen, foto’s maken, goede foto selecteren, bewerken en indienen, onder controle heb. 

Zwolle of Suolle

Tot een paar jaar geleden was Zwolle voor mij een provinciehoofdstad waar ik voor mijn werk af en toe naar toeging. Toen ben ik er een paar keer naar toegegaan als fotograaf om foto’s te maken en meer aan de weet te komen over de geschiedenis van Zwolle en van sommige gebouwen.

Zwolle is goed bereikbaar met de trein. Vanaf het station is het een klein stukje lopen naar het door water omringde centrum. Alleen al op dat kleine stukje lopen van het station naar de Stadsgracht kom je de meest mooie huizen tegen. Bij de Stadsgracht aangekomen zie je rechts de Sassenpoort. Het is een stadspoort van de Middeleeuwse ommuring van Zwolle. 

Sassenpoort uit begin 1400

En links de Nieuwe Havenbrug met de Peperbus op de achtergrond. 

Peperbus

De Peperbus, ofwel de Onze Lieve Vrouwetoren, is de toren van de basiliek Onze Lieve Vrouw Tenhemelopneming met een indrukwekkend orgel. Altijd de moeite waard om te bezoeken.

Orgel in basiliek

Via Jufferenwal en Buitenkant kom je bij het Pelserbrugje, een voetgangersbrug die vernoemd is bontwerkers die in de 15e eeuw actief waren in Zwolle.

Pelserbrugje

Teruglopend naar de Grote Markt komen we uit bij het Academiehuis Grote Kerk Zwolle met de Glazen Engel voor de deur. De Glazen Engel stelt de aartsengel Michaël voor, de beschermheilige van Zwolle. 

Glazen Engel

Het Academiehuis, vroeger de Grote of Sint-Michaëlskerk, is nu een groot overdekt plein. Een van de activiteiten is het presenteren van een animatie over het ontstaan en de geschiedenis van Zwolle. Het was interssant om te horen dat de oorspronkelijke nederzetting op een zandheuvel tussen de IJssel en de Overijsselse Vecht ontstond. Suol is een toponiem voor heuvel. Het woord Zwolle is ontstaan uit verbasteringen van Suol (of Suolle). Weer wat geleerd.

Ik hoop dat ik jullie geïnspireerd heb om Zwolle eens te bezoeken.

Alle foto’s zijn minstens één keer verkocht via Dreamstime of Werk aan de Muur.

Camerarugzak van Peak Design

Een jaar of vijf geleden ontdekte ik Peak Design op Internet. Het is een design house in San Francisco dat de fabricage van bijna al zijn producten via Kickstarter financiert. Het focusseert zich op “bags and gear” voor fotografie. De mensen van Peak Design fotograferen zelf ook, dus weten precies wat je nodig hebt; ze hebben oog voor de kleinste details. Daarnaast maken ze leuke instructie-video’s van hun producten. En, ze geven levenslange garantie. Hun producten zijn inmiddels in elke fotozaak te krijgen. Hierbij een beetje reclame.

Fotoapparatuur in Everyday Backpack

Voor het dagelijks gebruik heb ik in 2018 de Everyday Backpack (20L) gekocht. Naast mijn fotoapparatuur kan ik in de rugzak bijvoorbeeld nog een trui, een regenjas, een lunch en wat andere spullen meenemen, of aan de buitenkant vastbinden met bandjes. Natuurlijk kun je ook een waterfles en een statief meenemen in de zijvakken. Met Capture kun je je camera handig aan een schouderband van een rugzak dragen, in één klik klaar om te gebruiken.

Als het beter uitkomt om te overnachten, bijvoorbeeld voor mijn werk, dan probeer ik dat te combineren met fotograferen. Dan neem ik de Travel Backpack (45L) mee. Die is wat groter. Ze hebben speciale Camera Cubes en Packing Cubes om je fotoapparatuur van je kleding te scheiden.

Ondanks dat ik nooit een grote fan van een statief ben geweest ben ik toch gevallen voor hun Travel Tripod.  Ik gebruik hem nu regelmatig voor macrofotografie. Hier (zie foto) voor het echt scherp krijgen van de bloemetjes van de citroenplant bij mij in de tuin. Door het diafragma te verkleinen gaat namelijk de sluitertijd omhoog. Dan is een statief reuze handig. Ik gebruik hem trouwens ook bij een kleine scherptediepte omdat ik tijdens het ademhalen telkens focus verlies.

Travel Tripod in actie

Hier het resultaat. Dit jaar bloeide de citroenplant heel uitbundig, dus ik heb regelmatig foto’s van de citroenbloemetjes gemaakt.

Uitkomende citroenknop 

Een beetje reclame voor excellente producten mag af en toe wel. 

Zie ook peter.apers.nl

Yellow Mountains: sprookjesachtig mooi

In november 2014 bezocht ik China, samen met een paar collega’s. We hadden besloten om gedurende het weekend Yellow Mountains (Huangshan) te bezoeken. Na een vier uur durende busreis kwamen we aan in een nabij gelegen dorpje in de provincie Anhui.

Dorpje bij Yellow Mountain

We zouden onze gids in een restaurantje ontmoeten. Daar kregen we te horen dat we alleen een rugzak mee konden nemen. Onze bagage van onze internationale reis moesten we in het restaurant achterlaten. Kennelijk was dat heel normaal. Mijn rugzak zat al bijna vol met mijn camera en lens (Nikon D800 en Nikon AF-S 28-300mm). Mijn pyjama en ondergoed paste er nog net bij. Een collega heeft mijn toilettas in zijn rugzak meegenomen. 

Het eerste deel van onze reis naar boven was met een kabelbaan, daarna te voet verder. Het was nog best een klim. Niet iedereen deed dat op eigen kracht.

De makkelijke weg naar boven

Na veel trappen omhoog kwamen we bij ons hotel. Yellow Mountains is een fascinerende omgeving. De bergen zijn op zich niet zo hoog (beneden 2000m), echter, de toppen zijn net kleine heuveltjes die oprijzen uit een deken van dichte mist. Hier en daar staat een dennenboom. Het geeft een sprookjesachtig beeld.

Sprookjesachtige mooi (Dreamstime)

Het hotel werd voor zover ik kon zien niet verwarmd en deuren en ramen stonden vaak open. ‘s Avonds kwam met de mist veel kou naar binnen. Ook ‘s nachts in bed was het best koud. De volgende ochtend stonden we vroeg op om de zonsopgang te zien. Dat liep op een teleurstelling uit, want het was behoorlijk mistig. Echter, er was een enorm gevoel van saamhorigheid: allemaal vol verwachting, allemaal in regenkleding, allemaal teleurgesteld.

Allemaal op zoek naar de zonsopgang 

Mijn foto’s van Yellow Mountains bij Dreamstime doen het best goed. Al met al de moeite waard geweest om bijna 2kg fotoapparatuur naar boven te dragen. 

Zie ook peter.apers.nl