Huis Zypendaal omringd door sijpelend water

Arnhem heeft mooie, grote parken. Park Sonsbeek, Park Zypendaal (of Zijpendaal, uitspraak siependaal) en Gulden Bodem tezamen zijn de grootste. Veel groen en veel vijvers en beekjes. En door het hoogteverschil ook wat watervalletjes. De naam Zypendaal is afkomstig van het woord “sijpelen”. Het water sijpelt daar vanuit een paar bronnen. 

Plattegrond Park Sonsbeek en Park Zypendaal 

Op de plattegrond zie je dat het water uit de bronnen via een aantal vijvers (Spiegelvijver, Grote Vijver en Fonteinvijver) uiteindelijk de St Jansbeek vormt. Later schrijf ik een verhaaltje over Arnhemse beken. 

In de meeste Arnhemse parken, die vroeger landgoederen waren, staan mooie, grote huizen uit de 18de en 19de eeuw. Het geeft de parken allure.

Huis Zypendaal 

In Park Zypendaal staat het Huis Zypendaal dat tussen 1762 en 1764 door de Arnhemse regentenfamilie Brantsen werd gebouwd. Vijf generaties van de familie verbleven er tot 1926. Nu is het een museum, dat we recentelijk bezocht hebben. Op zondag viel het niet mee om een parkeerplaats te vinden. Moesten stevig doorlopen om het tijdslot van onze entreebewijzen te halen.

Huis Zypendaal omringd door een vijver

Het landhuis wordt omringd door een vijver gevoed door het sijpelende water uit de bronnen. Tegenover de ingang werd er in 1867 een tuin met een koetshuis en een orangerie aangelegd. 

Orangerie

Koetshuis

Kom nog een keer terug om met mijn camera foto’s te maken (deze foto’s zijn met mijn iPhone gemaakt). Het is genieten van zoveel historie in onze directe omgeving. 

Cordillera’s en Punta Olimpica

Vanuit ons hotel in Huaraz hadden we tijdens ons ontbijt een fantastisch uitzicht op de hoogste bergen van Peru. Bij Punta Olimpica (4700m) gaan we ze van “dichtbij” bekijken.

Google Maps

Tussen de Cordillera Negra (westelijk) en Cordillera Blanca (oostelijk) ligt er een mooie, groene vallei met plaatsen zoals Huaraz en Yungay (zie vorig bericht). En natuurlijk Carhuaz niet te vergeten, die bekend staat vanwege zijn overheerlijke ijs (43 jaar geleden was ik daar ook).

Na Carhuaz gaan we de bergen in. Op weg naar Punta Olimpica een prachtig uitzicht vanuit een vallei op een paar grote reuzen. 

Op weg naar Punta Olimpica,
24mm, f/10, 1/200s, ISO 100

Bovenaan gekomen heb je een overweldigend gezicht op de Huascarán, Chopicalqui en Contrahierbas. Hier zie je de ruwheid van de natuur op grote hoogte. Petje op (de zon is heel fel) en een jas aan! Op deze hoogte voelt het fris aan.

47mm, f/5.3, 1/500s

47mm, f/5.3, 1/500s

 

37mm, f/5, 1/500s

 

65mm, f/6, 1/1250s

Bij Punta Olimpica is er een tunnel die twee valleien met elkaar verbindt. Aan de andere kant zijn er een paar prachtige meren. Let op de kleur van het water.

24mm, f/4, 1/640s

24mm, f/4, 1/640s

 

24mm, f/11, 1/125s

Het was fascinerend om hier te zijn geweest. Het was voor mij de eerste keer. De foto's bij Punta Olimpica zijn genomen met de Nikon Z5 en de zoomlens Nikon Z 24-200mm. Alle foto’s, behalve van het ijs, zijn geaccepteerd door Dreamstime. 

Yungay en Huascaran

In 1970 vond er een zware aardbeving plaats ten noorden van de plaats Huaraz. Daardoor ontstond er een lawine op de berg Huascaran waardoor het gehele dorp Yungay onder tientallen meters ijs en rotsen kwam te liggen. Meer dan 20.000 mensen kwamen om het leven. Een klein aantal heeft het overleefd omdat ze op een verhoogd monument konden ontsnappen aan de lawine. 

Toevluchtsoord (2015),
90mm, f/9, 1/100s, ISO 400

Het gehele gebied is inmiddels tot een nationale begraafplaats verklaard. Het trekt veel bezoekers, nationaal en internationaal, van jong tot oud. 

Huascaran en het bedolven dorp Yungay,
64mm, f/9, 1/500s, ISO 100

De toegang tot het gebied is recentelijk vernieuwd en er is een bezoekerscentrum bijgekomen.

Bezoekerscentrum, 72mm, f/6, 1/ 640s, ISO 100

Huascaran is de hoogste berg van Peru, met een indrukwekkende sneeuwtop. De berg heeft eigenlijk twee toppen, waarvan de zuidtop de hoogste (6768m) is.

Twee pieken van Huascaran bij zonsondergang (2015),
135mm, f/8, 1/100s, ISO 100 

De toppen van de Huascaran zijn vaak onzichtbaar door de bewolking. Er wordt gezegd dat dat is omdat de Huascaran zich schaamt voor de lawine van 1970.

Bewolkte Huascaran, 130mm, f/6.3, 1/2500s, ISO 100

De foto’s zijn van 2015 (Nikon D800) en 2025 (Nikon Z5). Hier zijn meer foto’s van Huascaran.

Condors en Colca rivier

De Colca Canyon is heel bekend en trekt veel hikers. Voor mij is zo’n hike in de kloof naar beneden en weer omhoog te veel. We bleven dus boven. Vlak in de buurt waar we overnachtten zijn veel Andescondors te zien. Bij aankomst werden we al ontvangen door twee condors die boven ons cirkelden. Indrukwekkend om zulke grote vogels, met een spanwijdte van ongeveer 3m, te zien. 

Op de terugweg naar Arequipa gingen we langs Mirador Cruz del Condor, bekend van de vele condors die daar vliegen of uitrusten. Het is trouwens best een uitdaging om een mooie compositie van de vliegende condors te maken. Omdat ze toch nog ver weg zijn moest ik de zoomlens in telestand zetten, waardoor het moeilijker is om ze te volgen als ze vliegen. Dus veel foto’s gemaakt waarvan er maar een paar zijn gelukt.

Andescondor, 200mm, f/6.3, 1/200s, ISO 220

Het gebied voor de Colca Canyon laat de natuur in de Andes van Peru zien. De naam Colca is afkomstig van de gaten in de bergwanden waarin de Inca's voedsel bewaarden voor magere tijden. Ook werden de gaten als begraafplaats gebruikt. 

Je voelt je heel nietig in zo’n overweldigende natuur. Tegelijkertijd zie je op veel plekken de landbouwterrassen bewerkt door de lokale bevolking die nog volgens traditionele levenswijze leven. 

Hier nog wat impressies die goedgekeurd zijn door Dreamstime.

104mm, f/6.3, 1/320s, ISO 100

24mm, f/6.3, 1/250s, ISO 100

32mm, f/6.3, 1/250s, ISO 100

De foto’s zijn genomen de Nikon Z5 en de zoomlens Nikon Z 24-200mm, de video met de iPhone 16 Pro.

Vulkanen bij Arequipa

Vroeg in de ochtend vertrokken we met de auto van Arequipa naar de Colca Canyon. Een tocht van een uur of vijf. Eerst door de bergen en daarna over een hoogvlakte (4900m). Als je je hand opsteekt lijkt het alsof je de wolken kunt grijpen. Zo hoog is het.

Mirador de los Andes, 46mm, f/10, 1/320s, ISO 100

Kijkend naar de horizon, realiseerde ik me dat het gebied ten noorden en oosten van Arequipa rijk is aan vulkanen.

Courtesy of the National Geographic Society

Bij Mirador de Los Andes zie je op afstand een handvol vulkanen: Hualca Hualca (6025m), Ampato (6200m) en bekende Misti (5822m). 

Mirador de Los Andes, iPhone 16 Pro

Het is indrukwekkend om daar rond te lopen: de uitgestrektheid, met vulkanen aan de horizon, felle zon (petje nodig), frisjes (fleece is welkom) en weinig zuurstof (ben nooit eerder zo hoog geweest).

Mirador de los Andes, 24mm, f/10, 1320s, ISO 100

Die nacht verbleven we in La Granja del Colca met uitzicht op de canyon. Adembenemend! Echter best koud (door de hoogte en de herfst)!

Uitzicht op Colca Canyon, iPhone 16 Pro

‘s Avonds gedineerd bij een open haardvuur om op temperatuur te komen en ‘s nachts goed in gepakt onder 4 dikke dekens geslapen.

De Dreamstime foto’s zijn eigenlijk op de terugweg genomen met de Nikon Z5 en de zoomlens Z 24-200mm. Op de heenweg alleen mijn iPhone gebruikt. 

Goede herinneringen aan Arequipa

In Arequipa verbleven we in een fantastisch hotel (Casa Arequipa) met, vanaf het dak waar het ontbijt werd geserveerd, een prachtig uitzicht op de bekende vulkaan Misti.

Vulkaan Misti, iPhone 16 Pro

De eigenaar van het hotel was bijzonder behulpzaam bij het organiseren van onze tochtjes in en soms ver buiten de stad. Het hotel was heel smaakvol ingericht en we mochten de lobby vrijelijk gebruiken voor onze familiebijeenkomsten. We voelden ons helemaal thuis.

Casa Arequipa, iPhone 16 Pro

Arequipa is voor mij om een heel andere reden dierbaar; ik heb daar 43 jaar geleden mijn vrouw leren kennen. We zijn nu drie kinderen en twee kleinkinderen verder. Hieronder het hotel waar we elkaar ontmoet hebben. Nadat we bij de receptie ons verhaal verteld hadden, hebben we met z'n allen bij het zwembad genoten van een drankje. 

Hier begon het allemaal, iPhone 16 Pro

In Arequipa moet je natuurlijk ook de markt bezoeken. Je wordt overladen door de geuren, kleuren en smaken. Het fruit in Nederland kan daar niet aan tippen. Natuurlijk hebben we ook wat sapjes geproefd.

Groente en fruit in overvloed, 24mm, f/4, 1/30, ISO 100.

Na 43 jaar was het een genoegen om weer in Arequipa te zijn geweest.

De laatste foto is genomen met de Nikon Z5 en de zoomlens Z 24-200mm en is geaccepteerd door Dreamstime.

Ciudad de los Reyes

In 1535 werd de Stad van de Koningen (Ciudad de los Reyes) door de Spanjaard Francisco Pizarro in Peru opgericht. Later, in de 16e eeuw, kreeg de stad de naam Lima, afkomstig van de naam van de rivier Rimac uit het Quechua. Quechua was de belangrijkste voertaal van het Inka-rijk, dus ook buiten Peru. Veel namen van steden en bergen in Zuid-Amerika vinden hun oorsprong in het Quechua. 

Rimac, voordat hij Lima binnenstroomt, iPhone 16 Pro

Als we naar Peru gaan is Lima onze basis. Dus een bezoek aan het centrum ligt voor de hand. De kathedraal, gelegen aan Plaza Mayor de Lima in het Historisch Centrum, stamt ook uit de 16e eeuw. Plaza Mayor heet eigenlijk Plaza de Armas. Elke stad in Peru van enige betekenis heeft zo'n plein. 

Kathedraal van Lima, 25,5mm, f/8, 1/400s, ISO 100

Lima is inmiddels een stad van bijna 10 miljoen mensen. Het centrum trekt mij niet zo, ik ga liever naar Miraflores en Barranco, twee wijken die aan de kust liggen van de Stille Oceaan. De golven die van de oceaan op de kust rollen zijn van een andere dimensie dan die van de Noordzee. Als je daar op het strand staat ervaar je de kracht van een oceaan.

Kust bij Larcomar, Miraflores, iPhone 16 Pro

Miraflores heeft een goed onderhouden groen strook langs de kust, Costa Verde, met mooi aangelegde tuinen. Hieronder een Chinese tuin. 

Chinese tuin in Costa Verde, iPhone 16 Pro

Barranco is een rustige wijk van kunstenaars. Mario Vargas Llosa heeft er o.a. jarenlang gewoond. Het is ook de plek waar je naast Mafalda, een in Zuid-Amerika populair stripfiguur, op een bankje kunt zitten. Een rustpunt in een hectische stad.

Mafalda op een bankje in Barranco, iPhone 16 Pro

Daar in de buurt vind je ook Dédalo met handgemaakte voorwerpen van lokale kunstenaars. Hieronder bijvoorbeeld keramische poppen van Elisabeth Oses, een vriendin van een familielid in Peru. Het is een waar genoegen om hier van de ene kunstenaar naar de volgende te lopen, de creativiteit te voelen, de schoonheid van houten voorwerpen te bewonderen en in de tuin wat te drinken. 

Keramische poppen van Elisabeth Oses, iPhone 16 Pro

De foto van de kathedraal is één van de 40 foto's die recentelijk is goedgekeurd bij Dreamstime. Hier alvast een overzicht van door Dreamstime geaccepteerde foto’s van Peru over de jaren heen.

Park Klarenbeek

Na een lange onderbreking, gedurende welke we naar Arnhem zijn verhuisd, pak ik de draad weer op met het schrijven op mijn fotoblog. Ook de NAS met mijn fotoalbums is weer tot leven gekomen.

Gisteren was het de warmste 8 maart ooit! Een mooie gelegenheid om Park Klarenbeek te verkennen. Vanaf ons appartement kijken we er op uit. Een paar minuten met mijn scootmobiel en daarna heerlijk wandelen in het heuvelachtige park. Het ligt aan de noordkant van Arnhem. Het is een combinatie van bos, weide en volkstuintjes. Er is ook een openluchtzwembad. Vroeger was het een onderdeel van het kartuizerklooster Monnikhuizen en liep zuidelijk door naar wat nu Park Angerenstein heet. 

Tijdens mijn werkzame leven heb ik een paar keer gedineerd in Restaurant De Steenen Tafel (vroeger een watertoren). Toentertijd een gerenommeerd restaurant, binnenkort een pannenkoekenhuis. Het ligt bovenaan de heuvel waar Park Klarenbeek tegenaan ligt en als je een tafeltje aan het raam had had je het indrukwekkende uitzicht van de bovenste foto (links ons appartementencomplex). Heb nooit voorzien dat we jaren later uit zouden kijken op het zelfde park, echter, nu heuvel opwaarts. 

In het park dat een van de oudste landgoederen van Arnhem was staan nog een paar boerderijen die nu culturele functies hebben. Het straalt ondanks dat veel mensen er wandelen een enorme rust uit.