Delen van foto’s

Vroeger, toen we nog filmrolletjes gebruikte, werden met het ontwikkelen van het rolletje meteen de foto’s afgedrukt, soms zelfs in tweevoud. Nu, met de digitale camera’s, delen we foto’s via het internet: Whatsapp, Instagram of een website, zoals mijn fotoalbums (let niet op de waarschuwing). Ik gebruik JAlbum om de albums te maken. Reuze handig.

Meestal speelt snelheid van delen een grotere rol dan kwaliteit. Smartphones spelen hier natuurlijk een centrale rol en dan gaat het niet alleen om foto’s maar ook om video’s. Om de verzendsnelheid over het internet te vergroten wordt de kwaliteit verlaagd zodat er minder verstuurd hoeft te worden. Op een klein scherm van een smartphone merk je nauwelijks de kwaliteitsvermindering. Het doet me een beetje denken aan de begintijd van de TV met z’n beperkingen: klein en alleen zwart-wit.

Ook ik maak veel gebruik van mijn iPhone voor het maken van foto’s en video’s van familie en vrienden. Echter voor de verkoop van foto’s (Dreamstime en Werk aan de Muur) gebruik ik mijn fullframe Nikon Z5 camera. 

Afdrukken van foto’s deed ik bijna nooit totdat ik gelezen had dat als je een foto wat groter afdrukt dat je veel kunt leren van de kleine foutjes die je maakt bij het maken en bewerken van de foto. 

Dreamstime foto’s op A3 formaat 

Eerst wat over afdrukken voordat ik het over de mogelijke foutjes heb. In het verleden heb ik bij Fotofabriek een paar van mijn foto’s op A3 formaat afgedrukt om een gevoel te krijgen voor de kwaliteit. Ze zagen er goed uit. Er spelen een paar zaken een rol bij het afdrukken. 

Allereerst, de kleurruimte. Voor internet, gewone inkjetprinters en afdrukken van foto’s voor consumenten, volstaat sRGB. Om professioneel af te drukken moet je kijken naar Adobe RGB. Dit is een iets grotere kleurruimte. Is echter minder geschikt voor internet. 

Om goede afdrukkwaliteit te krijgen moet je minstens een resolutie van 300 DPI (dots per inch, lees pixels per inch) gebruiken. Dat betekent dat je voor een foto van 2 bij 3 cm2 (2*300)*(3*300) pixels nodig hebt, dus ongeveer 0,5 Megapixels. Dus met een camera met een beeldsensor van 20 Megapixels kun je op hoge kwaliteit een foto van 80 bij 120 cm2 afdrukken. Met smartphones ligt dat in de praktijk wat lager. Echter, dat is nog steeds meer dan genoeg voor een fotoboek. Ik bedoel een fotoboek dat je in je handen kunt houden. Zelf heb ik goede ervaring met Albelli.

Op A3 formaat zie je echter wel de kleine foutjes: te beperkte scherptediepte, ogen die net niet scherp zijn, storende elementen die je over het hoofd had gezien, geen mooie kleurenharmonie etc.

China op A3 formaat

Via dezelfde Fotofabriek heb ik ook foto’s afgedrukt op canvas. Hieronder een foto van een marktplein in Chinchero die jarenlang op mijn kantoor bij de Universiteit Twente heeft gehangen. Nu hangt hij in de hal van ons appartement. 

Chinchero op canvas in onze hal (minder goed belicht)

Tegenwoordig staat alles op internet. Ondanks alle social media lijkt de afstand tussen de fotograaf en mensen die geïnteresseerd zijn in bepaalde foto’s groter geworden. Geïnteresseerden bereiken lijkt moeilijker geworden. 

Veel succes met delen!

peter.apers.nl

Klooster Santa Catalina van Arequipa

In 1580 werd het klooster Santa Catalina van Arequipa opgericht. Het is een nonnenklooster dat pas in 1970 gedeeltelijk toegankelijk werd voor het publiek. Een deel is nog steeds gesloten en bewoond. Het klooster is indrukwekkend groot en heeft alles wat je nodig hebt. 

De vorige keer dat ik het klooster bezocht was in 1982. Het is leuk om de foto's van 1982 (digitale kopie van een dia) en 2025 met elkaar te vergelijken. Het gaat hier om schalen waarin vroeger de was gedaan werd.

1982

1982

   

2025, 29mm, f/8, 1/100s, ISO 100

Los van de kwaliteit van de camera en de lens zie je dat ik op bijna precies dezelfde plek de foto genomen heb. Ook zie je dat ik deze keer de foto horizontaal genomen heb, niet wetend waar ik ruim 40 jaar geleden voor gekozen had. Het groothoekbereik van de zoomlens heeft daar natuurlijk bij geholpen (het verticale bereik van de horizontale foto is groter dan het verticale bereik van de verticale foto!).

Het klooster wordt zeer goed onderhouden. Trouwens, in heel Peru is men zich heel welbewust van waarde van hun oudheden. Ze zijn er heel trots op. De muren bij de pleintjes zijn rood, blauw of wit.

Een pleintje in het klooster, 24mm, f/4, 1/1000s, ISO 100

 

Veel rood en blauw, 55mm, f/8, 1/100s, ISO 100

Waar er geleefd wordt moet er natuurlijk ook gekookt worden. In de keuken vonden we onder andere een grote steen (diameter van ongeveer 20cm) om bijvoorbeeld de knoflook te pletten. Iets anders dan de verfijnde knoflookpersen van tegenwoordig en vaak effectiever.

Eén van de ovens, 24mm, f/8, 1/25s, ISO 3200

Een gids waarmee ik aan de praat kwam vertelde mij dat er nog bijna 20 nonnen in het gesloten deel van het klooster leven. 

Het was een bijzondere ervaring om na ruim 40 jaar het klooster weer te bezoeken. Kijk hier naar de door Dreamstime geaccepteerde foto's van Santa Catalina van Arequipa. De foto's zijn genomen met de Nikon Z5 en de zoomlens Z 24-200mm.

Wat neem ik mee?

Gran Hotel Bolivar, Lima

De eerste keer dat ik naar Peru ging was in 1982. Toen heb ik in dit hotel overnacht, in het centrum van Lima. Sindsdien ben ik al vele malen in Peru geweest. Binnenkort ga ik er weer naartoe. 

De vraag is altijd: wat neem ik mee? De afweging is altijd tussen functionaliteit en gewicht. Deze keer is gewicht doorslaggevend. 

Camera en Lens Na mijn hersenbloeding heb ik mijn Nikon D800 en Nikon AF-S 28-300mm omgewisseld voor een Nikon Z5 camera en een Nikon Z 24-200mm lens. Aanmerkelijk lichter! De lens is door zijn veelzijdigheid uitermate geschikt voor deze reis. Ik ben van plan om landschappen, architectuur en mensen te fotograferen. Ik had een Z 28mm of Z 40mm kunnen meenemen, echter, de veelzijdigheid van de zoomlens weegt op tegen het zwaarder zijn. Ik neem de Peak Design Everyday Backpack mee om mijn camera te dragen.

Nikon Z5 en Nikon Z 24-200mm

Geheugenkaart In de camera heb ik twee slots voor geheugenkaarten. Tijdens deze reis gebruik ik de tweede geheugenkaart als backup. In Tokio is een keer, na een hele dag fotograferen, mijn geheugenkaart gecrasht. Met een nieuwe geheugenkaart de volgende dag dezelfde locaties bezocht. Vond dat belangrijker dan het congres! Met een geheugenkaart van 128Gb kan ik ruim 4000 foto’s maken. Meer dan genoeg!

Backup op NAS Tijdens een vakantie kan er van alles misgaan. Daarom maak ik regelmatig een backup van de RAW (NEF) files naar mijn Synology NAS in Nederland. In een wifi-omgeving log ik via een iPad in op mijn NAS. De geheugenkaart van de camera stop ik in een kaartlezer die verbonden is met de iPad. Op die manier kan ik de foto’s uploaden. Zal wel wat tijd in beslag nemen: wifi is niet altijd even snel en de files zijn best groot (ongeveer 30Mb).

iPad en USB C kaartlezer

Instagram Tijdens de reis houd ik jullie via @peterapersfotografie op de hoogte van mijn fotografische belevenissen.

Bewerken Thuis gekomen bewerk ik de NEF files die op mijn NAS in de meterkast staan met Luminar Neo. In no time heb ik de foto’s bewerkt en stel ik ze in jpg-formaat beschikbaar aan mijn reisgenoten en geïnteresseerden.

Synology NAS in de meterkast

Verkoop Ik hoop een handjevol foto’s te kunnen selecteren die ik dan via Dreamstime of Werk aan de Muur kan verkopen. 

Nog een paar weken en dan vlieg ik naar Peru. Volg me op Instagram!

Ik twijfel of ik nog lichter moet reizen. Ik hou jullie op de hoogte. 

Van Bachalpsee naar Grosse Scheidegg bij Grindelwald

In 2019 zag ik bij toeval een documentaire over treinen en treinstations in Zwitserland. Grindelwald sprak me meteen enorm aan. We hebben toen een appartement gehuurd in Schwendi een dorpje dat tegen Grindelwald aan ligt. Van daaruit maakten we dagelijks wandeltochten. Tijdens een van deze wandeltochten hebben we de kabelbaan naar de berg First genomen. Het eindstation is zowel in de winter als in de zomer een toeristische trekpleister. De meeste mensen gaan met de kabelbaan naar boven en blijven in de directe omgeving van het kabelbaanstation First om foto’s te maken en gaan dan weer terug naar Grindelwald.

Als je echter van wandelen en de natuur houdt dan laat je het kabelbaanstation en de drukte achter je. Het eerste deel van onze wandeltocht ging naar Bachalpsee. Het zijn eigenlijk twee meertjes op 2200 meter hoogte met een mooi uitzicht op de Schreckhorn (4000m) en Wetterhorn (bijna 3700m). Let ook op de mooie reflectie van de blauwe, bewolkte lucht in het water van het meertje. Je kunt ook de reflectie van de top van de Schreckhorn zien.

Bachalpsee met Schreckhorn op de achtergrond

Honderd meter terug naar kabelbaan uitzicht op zowel de Wetterhorn (links) als de Schreckhorn (midden).

Uitzicht op Wetterhorn en Schreckhorn

Daarna liepen we terug naar het kabelbaanstation om te lunchen. 

Het tweede deel van de tocht was naar Grosse Scheidegg. Een fantastische wandeltocht met adembenemende uitzichten vanaf 2000 meter op de vallei. 

Vallei van Grindelwald

Vlak voordat we bij het busstation van Grosse Scheidegg aankwamen nog een mooi uitzicht op de indrukwekkende Wetterhorn.

Wetterhorn in de wolken

Daarna moe maar voldaan met de bus terug naar Grindelwald. Wandelen in de bergen is zo goed voor lichaam en geest. De schoonheid van de natuur is indrukwekkend en dat vergeet je niet meer. 

Mijn Nikon D800 met de 16-35mm zoomlens zijn best zwaar. De foto’s zijn dan ook met mijn iPhone 11 Pro genomen. 

Verboden Stad & Full Frame fotograferen

Voor mijn werk ben ik in de gelegenheid geweest om China drie keer te bezoeken. De komende tijd zal ik stilstaan bij een paar hoogtepunten van die reizen. 

Verboden Stad

Samen met twee promovendi van mijn gastvrouw (hoogleraar aan de Tsinghua Universiteit) bezochten mijn vrouw en ik in 2013 de Verboden Stad. Zij zorgden voor ons vervoer, de kaartjes, de vertaling en natuurlijk het eten. De Verboden Stad maakt echt indruk op je. Na het controleren van onze kaartjes kom je, langzaam afdalend, uit op een groot plein.

Wat zie je: gele (ik vind ze oranje) daken, rode muren en overal wit marmer. Het ene gebouw al mooier dan het andere. Op de hoeken van de daken zie je een reeks van keramische beeldjes (mythologische beestjes). Daaraan kun je zien hoe belangrijk een gebouw is.  

Mythologische beesten

De Verboden Stad was de residentie van vele keizers van China. Vandaar uit werd het land bestuurd. De keizer woonde daar met zijn familie en zijn maîtressen (concubines). Wij kregen daar te horen dat de uitverkoren concubine opgerold in een tapijt naar de vertrekken van de keizer werden gebracht. Een van de promovendi die ons begeleidde, denkend aan haar drukke en stressvolle leven als onderzoekster, vond het wel leuk om in een tapijt te worden vervoerd.

In de stad staan grote wierookbranders. Die werden aangestoken bij plechtigheden. Het branden van wierook werd gezien als offer aan de goden. De branders zijn echt heel groot, dus een mooi object om te fotograferen. Trouwens alles wat je ziet in de Verboden Stad is de moeite waard om te fotograferen. 

Wierookbranders

Marmer wordt voor alles gebruikt. Ook voor een indrukwekkende zonnewijzer. Toen de Verboden Stad nog bewoond werd door keizers werden er regelmatig processies gehouden waarbij er veel aandacht werd besteed aan de volgorde. Heel nauwkeurig werd van elke deelnemer aan de processie bepaald wat de afstand tot de keizer was en die afstand bepaalde waar iemand mocht lopen. 

Zonnewijzer

Alle foto’s zijn genomen met een Nikon D700, mijn eerste full frame camera. Full frame verwijst naar 35mm negatieven van vroeger. De sensor is 2,3 maal groter dan die van de Nikon DX-camera’s (de camera’s die ik hier voor had). De voordelen van full frame (FX) zijn o.a. een groter dynamisch bereik, kleinere scherptediepte en minder ruis. De voordelen van een DX-camera zijn: kleiner, lichter en goedkoper. 

Voor mij was het werken met een full frame camera echt een openbaring. Het grotere dynamische bereik gaf mij veel meer mogelijkheden om te fotograferen met veel licht en veel schaduw op één foto. Bij een kleiner dynamisch bereik wordt een donker deel van de foto eerder op zwart afgebeeld. Hetzelfde geldt voor lichte delen, die worden eerder op wit afgebeeld. Een groter dynamisch bereik brengt dus meer nuance in de foto. Verder is het met wat duurdere lenzen mogelijk om te werken met een heel kleine scherptediepte. Tenslotte, door de grotere sensor van de D700 staan de pixels wat verder uit elkaar waardoor ze elkaar minder storen en daardoor minder ruis veroorzaken. 

Zie ook peter.apers.nl

.