De Eusebiuskerk

Tijdens Operatie Market Garden stond De Eusebiuskerk, of Grote Kerk, middenin de vuurlinie. Er bleef weinig over van de kerk zeker toen in de winter van 1944-1945 de toren tijdens een forse storm op het schip viel. Van 1947-1964 werd de kerk opnieuw gebouwd. De huidige kerk staat symbool voor de wederopbouw na de WO II en is een belangrijke landmark van Arnhem.

De Eusebiuskerk vanaf Turfstraat

Het kerkgebouw met een indrukwekkend interieur is tegenwoordig een multifunctioneel centrum: geschiedenis, uitkijktoren, orgelconcert etc.

Interieur van De Eusebiuskerk

Geschiedenis

In de kelder vind je er de fundamenten van de eerdere, kleinere St Maartenskerk en de grafkelders van De Eusebiuskerk en, op de begane grond, in diezelfde hoek staat er een audio-visuele tentoonstelling over de Graaf van Gelre.

 

Uitkijktoren

Met een panoramalift kun je naar verschillende verdiepingen in de kerktoren. Vandaar heb je uitzicht over de stad en de Nederrijn. En kijkend naar het zuidoosten zie je natuurlijk de John Frostbrug. De naam verwijst naar de Britse legerofficier die met zijn troepen het noordelijk bruggenhoofd verdedigde in afwachting van de geallieerden uit het zuiden. Die mislukking staat bekend als “A Bridge Too Far”. De link verwijst naar de film hierover. Moet je echt gezien hebben.

John Frostbrug over de Nederrijn

Over uitzicht gesproken, de toren heeft twee glazen balkons. Voor iemand met hoogtevrees, zoals ik, is het een echte uitdaging. Ondanks de mooie uitzichten was ik meer bezig met overleven. Een van de balkons zit net boven de klok (zie eerste foto).

Orgel

Bij de restauratie na WO II werd het orgel vervangen door een Strümphlerorgel uit 1795. Tijdens een wolkbreuk in 2021 liep het orgel waterschade op. Na een jarenlange restauratie zal in september dit jaar tijdens de Open Monumentendag (thema Erfgoed en Architectuur) het indrukwekkende orgel weer in gebruik genomen worden. De foto is begin september een paar weken voor monumentendag genomen.

Gerestaureerde Strümphlerorgel

Vanuit het Park Sonsbeek zie je hoe de toren van de Eusebiuskerk boven het centrum van Arnhem uitsteekt.

De Eusebiuskerk vanuit Park Sonsbeek

Huis Zypendaal omringd door sijpelend water

Arnhem heeft mooie, grote parken. Park Sonsbeek, Park Zypendaal (of Zijpendaal, uitspraak siependaal) en Gulden Bodem tezamen zijn de grootste. Veel groen en veel vijvers en beekjes. En door het hoogteverschil ook wat watervalletjes. De naam Zypendaal is afkomstig van het woord “sijpelen”. Het water sijpelt daar vanuit een paar bronnen. 

Plattegrond Park Sonsbeek en Park Zypendaal 

Op de plattegrond zie je dat het water uit de bronnen via een aantal vijvers (Spiegelvijver, Grote Vijver en Fonteinvijver) uiteindelijk de St Jansbeek vormt. Later schrijf ik een verhaaltje over Arnhemse beken. 

In de meeste Arnhemse parken, die vroeger landgoederen waren, staan mooie, grote huizen uit de 18de en 19de eeuw. Het geeft de parken allure.

Huis Zypendaal 

In Park Zypendaal staat het Huis Zypendaal dat tussen 1762 en 1764 door de Arnhemse regentenfamilie Brantsen werd gebouwd. Vijf generaties van de familie verbleven er tot 1926. Nu is het een museum, dat we recentelijk bezocht hebben. Op zondag viel het niet mee om een parkeerplaats te vinden. Moesten stevig doorlopen om het tijdslot van onze entreebewijzen te halen.

Huis Zypendaal omringd door een vijver

Het landhuis wordt omringd door een vijver gevoed door het sijpelende water uit de bronnen. Tegenover de ingang werd er in 1867 een tuin met een koetshuis en een orangerie aangelegd. 

Orangerie

Koetshuis

Kom nog een keer terug om met mijn camera foto’s te maken (deze foto’s zijn met mijn iPhone gemaakt). Het is genieten van zoveel historie in onze directe omgeving. 

Klooster Santa Catalina van Arequipa

In 1580 werd het klooster Santa Catalina van Arequipa opgericht. Het is een nonnenklooster dat pas in 1970 gedeeltelijk toegankelijk werd voor het publiek. Een deel is nog steeds gesloten en bewoond. Het klooster is indrukwekkend groot en heeft alles wat je nodig hebt. 

De vorige keer dat ik het klooster bezocht was in 1982. Het is leuk om de foto's van 1982 (digitale kopie van een dia) en 2025 met elkaar te vergelijken. Het gaat hier om schalen waarin vroeger de was gedaan werd.

1982

1982

   

2025, 29mm, f/8, 1/100s, ISO 100

Los van de kwaliteit van de camera en de lens zie je dat ik op bijna precies dezelfde plek de foto genomen heb. Ook zie je dat ik deze keer de foto horizontaal genomen heb, niet wetend waar ik ruim 40 jaar geleden voor gekozen had. Het groothoekbereik van de zoomlens heeft daar natuurlijk bij geholpen (het verticale bereik van de horizontale foto is groter dan het verticale bereik van de verticale foto!).

Het klooster wordt zeer goed onderhouden. Trouwens, in heel Peru is men zich heel welbewust van waarde van hun oudheden. Ze zijn er heel trots op. De muren bij de pleintjes zijn rood, blauw of wit.

Een pleintje in het klooster, 24mm, f/4, 1/1000s, ISO 100

 

Veel rood en blauw, 55mm, f/8, 1/100s, ISO 100

Waar er geleefd wordt moet er natuurlijk ook gekookt worden. In de keuken vonden we onder andere een grote steen (diameter van ongeveer 20cm) om bijvoorbeeld de knoflook te pletten. Iets anders dan de verfijnde knoflookpersen van tegenwoordig en vaak effectiever.

Eén van de ovens, 24mm, f/8, 1/25s, ISO 3200

Een gids waarmee ik aan de praat kwam vertelde mij dat er nog bijna 20 nonnen in het gesloten deel van het klooster leven. 

Het was een bijzondere ervaring om na ruim 40 jaar het klooster weer te bezoeken. Kijk hier naar de door Dreamstime geaccepteerde foto's van Santa Catalina van Arequipa. De foto's zijn genomen met de Nikon Z5 en de zoomlens Z 24-200mm.

Foto bewerken in opdracht

Een tijdje geleden werd ik benaderd om een foto te bewerken en geschikt te maken voor een schuifpuzzel. Het was in het kader van het 35-jarig bestaan van de wandelvereniging Pierewaaien. Leek me een leuke opdracht. Het ging om een foto van de Scheveningse Pier met het Reuzenrad. Toen ik de foto nam was het een mooie zomerse dag en veel mensen hadden er plezier in om van het strand en van de zee te genieten. Bij mij riep het de sfeer van Panorama Mesdag op. Dat is een kolossaal, volledig rond schilderij van de schilder Mesdag dat je via trappen van binnen kunt bekijken. Het is een tafereel van de zee, het strand, de duinen en het dorpje Scheveningen.

Pier en Reuzenrad bij Scheveningen

Ondanks dat ik al jaren foto’s bewerk waren er toch wat uitdagingen:

1. Luminar Neo Al jaren gebruik ik Adobe Lightroom, echter, ik ben nooit meegegaan met het abonneren op software. Omdat mijn Lightroom versie al behoorlijk verouderd is, ben ik naar alternatieven gaan kijken. Na veel wikken en wegen ben ik op Luminar Neo uitgekomen. Het combineert de traditionele fotobewerkingsgereedschappen met AI-technieken. Ik kan op min of meer dezelfde manier foto’s bewerken als met Lightroom en tegelijkertijd de kennis van veel fotografen benutten met de AI-gereedschappen. De uitdaging is Luminar Neo goed te leren gebruiken. Op YouTube zijn er veel video’s over Luminar Neo te vinden, dus meestal weet ik binnen een paar minuten hoe ik iets moet.
2. Specifieke wensen Normaal bewerk ik foto’s naar eigen inzicht voor familie en vrienden of voor verkoop via Dreamstime en Werk aan de Muur. Nu kreeg ik een specifieke wens omdat de foto gebruikt zou worden als schuifpuzzel. Op de eerste plaats moet hij vierkant worden; dat is geen probleem, al met je wel opletten dat er geen mensen op de rand staan. Het tweede punt heeft specifiek met de schuifjes te maken. De schuifjes aan de linkeronderkant betreffen alleen zand en zijn daardoor niet te onderscheiden van elkaar. Om die reden hebben we besloten de twee dames wat meer naar links te verplaatsen. Toen ik wist hoe de Kloon en Wissen gereedschappen werkten was het zo gepiept. Al met al heeft het best veel tijd gevergd, echter, ik heb ook veel geleerd.

Met het Kloon-gereedschap maak ik een kopie van de twee personen op de voorgrond. De rechterpersoon is al zichtbaar op de nieuwe plek.



Kloon



Met het Wissen-gereedschap verwijder ik de twee personen van hun originele positie. Luminar Neo zorgt er zelf voor dat er zand voor in de plaats komt. De rechterpersoon is al vervangen door zand.




Wissen

Na wat prettige interactie en wat suggesties over en weer is met vereende krachten de volgende foto tot stand gekomen.

Foto voor schuifpuzzel

Het uiteindelijke resultaat is natuurlijk de schuifpuzzel die vorig weekend is uitgereikt aan de wandelaars. 

De schuifpuzzel

Wandelvereniging Pierewaaien van harte gefeliciteerd met jullie 35-jarig bestaan!

Oyfo Techniekmuseum

Pasgeleden ben ik naar het Oyfo Techniekmuseum in Hengelo geweest. Hengelo heeft een metaalgeschiedenis. C.T. Stork (Charles Theodorus Stork) heeft zijn stempel op de geschiedenis van Hengelo gedrukt, zowel wat betreft ondernemerschap, innovatie, techniek als sociaal. Een indrukwekkend persoon. Op het C.T. Storkplein hangt zijn afbeelding.

C.T. Storkplein, Hengelo

In het Techniekmuseum staan veel apparaten die door de fabriek Stork zijn gebouwd of daar werden gebruikt. Het museum staat op het Hazemeijer-terrein tussen de twee spoorlijnen van Hengelo naar Almelo en naar Zutphen in. Nu een terrein waar techniek, kunst, horeca, werken en wonen, in een industriële setting, bij elkaar komen.

Hazemeijer Hengelo (1951)

Binnenin het museum worden oud en modern gecombineerd. Mijn interesse ging m.n. uit naar de stoommachines en de weefgetouwen. In de tijd van C.T. Stork vond, mede door zijn innovaties, de omschakeling van met de hand naar met machines weven plaats. De hoogtijdagen van textiel in Twente stonden voor de deur. 

Weefgetouw

Een van de juweeltjes is de Triple Expansie stoommachine die in 1916 in de Storkfabriek werd gebouwd. Het werd gebruikt voor de aandrijving van een sleepboot. Hieronder een detail daarvan.

Meter van Triple Expansie stoommachine

Na afloop heerlijk geluncht bij Lust, Bakery & Bistro.