Mijn enthousiasme voor macrofotografie heeft even geduurd voor dat die er echt was. Bij een gelegenheid had ik een tweedehands macrolens gekocht. Na een paar foto’s is hij in de kast verdwenen. Je moet best moeite doen om mooie foto’s te krijgen. Pas toen Corona uitbrak en mijn wereld zich beperkte tot mijn tuin met mooie bloemen, heb ik macrofotografie herontdekt.
Voor macrofotografie zijn er aparte lenzen. Meestal hebben die de aanduiding Macro, behalve bij Nikon is dat Micro. De essentie is dat de ratio van een macrolens 1:1 is, oftewel, 1mm in de werkelijkheid is ook 1mm op de sensor. Bij een normale lens vindt er een behoorlijke verkleining plaats. Met de macrolens is het makkelijker om een sensor-vullende foto van iets kleins, zoals een bloem of een insect te maken.
Je zult zeggen leuk! Echter, er zijn wat uitdagingen. Op de eerste plaats de scherptediepte. Bijvoorbeeld, bij mijn macrolens van 105mm heb je bij f/3.2 voor een bloem op 25cm afstand een scherptediepte van 1mm. De vraag is dan welk deel van de bloem je scherp wilt hebben. Je kunt de scherptediepte natuurlijk vergroten door het diafragma te verkleinen. Het gevolg hiervan is dat er minder licht op de sensor valt. Dit kan gecompenseerd worden door een langere sluitertijd en/of een verhoogde ISO-waarde. De langere sluitertijd vang je op met een statief of door te flitsen. De scherptediepte wordt ook groter als je wat meer afstand neemt. Houd er wel rekening mee dat bij een grotere scherptediepte details van de achtergrond zichtbaarder worden en storend kunnen zijn. Zelf vind ik een kleine scherptediepte mooi omdat je precies kunt laten zien waar het om gaat.
 |
| Diafragma f/4.8 |
En dan komen we bij de tweede uitdaging: de compositie. Je zult merken dat als je naar een foto kijkt die voor het grootste deel wazig is, dat de ogen vanzelf de delen zoeken die in focus zijn, dus scherp zijn. De vraag die je jezelf kunt stellen of de scherpe delen op de gewenste plek staan vanuit het oogpunt van compositie. Denk aan de Regel van Derden, Leidende lijnen (horizontaal, verticaal, diagonaal of krommend), Symmetrie etc. Zelf let ik er altijd op dat je ogen niet door storende elementen van de foto afdwalen. Het mooist is als de ogen een route over de foto maken en wellicht delen van de foto opnieuw bezoeken voor nadere inspectie.
Zoals ik al zei, sinds de Coronatijd ben ik me in de tuin meer en meer gaan verdiepen in macrofotografie en het enthousiasme dat ik er voor heb is nog lang niet verdwenen, al moet ik wel zeggen dat de compositie voor mij wel een uitdaging blijft.
 |
| Ogen lopen in rondjes langs de knoppen |
Hier wat macrofoto’s van het begin van de coronatijd. De foto’s die ik op dit moment maak staan hoofdzakelijk op Instagram.
Zie ook peter.apers.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten