Sinds de laatste jaren gaan we in het najaar met vrienden op stap. Onze vriendschap gaat terug naar de middelbare school en de universiteit. We zaten in hetzelfde studentendispuut. Inmiddels zijn we alle drie getrouwd en hebben kinderen en kleinkinderen. We kennen elkaar ongeveer 55 jaar. Elke keer kiezen we een andere locatie in Nederland. Vorig jaar was dat een hotel tussen Wassenaar en de kust (Hotel Duinoord). Met de fiets zijn we toen naar Museum Voorlinden gereden. Het is een museum van hedendaagse kunst. Echt de moeite waard om nog een keer te bezoeken. Het strandtafereel Couple under an Umbrella van Ron Mueck is levensecht, alleen twee keer zo groot als normaal. Indrukwekkend!
 |
| Strandtafereel Museum Voorlinden |
Het museum ligt in het Meijendel, een prachtig duingebied. Fantastisch om te wandelen of te fietsen. We hebben toen koffie gedronken bij Standrestaurant Werelds in Scheveningen. De reden dat ik me dat nog goed herinner is het feit dat mijn vrouw daar haar bij Museum Voorlinden gekochte tinnen vogeltjes was vergeten. Heeft ze per post terug gekregen!
 |
| Pier van Scheveningen |
Dit jaar hadden we, in verband met mijn mindere mobiliteit, besloten naar een grote stad te gaan. De keus viel op Den Haag. Door beschikbaarheid van hotels kwamen we uit op Scheveningen, direct aan het strand (Carlton Beach). Ondanks dat het eind september was, was het de eerste dag perfect strandweer. Het gaf ons de gelegenheid om lekker in het zonnetje bij te praten over onszelf, de kinderen en kleinkinderen en onze kwaaltjes! Ik merk dat ik steeds meer geniet van sociaal contact. Een paar van ons gingen tussendoor even in zee zwemmen. ‘s Avonds hebben we, bij toeval, bij Strandrestaurant Werelds gegeten! Door het warme weer hebben we buiten gegeten, door de gezelligheid werd het best laat. De groepsdynamiek was weer als vanouds.
 |
| De pier, de strandtent en de ondergaande zon |
De volgende dag zijn mijn vrienden naar Kijkduin gefietst. Wij namen het OV. Bij het Vredespaleis stapten we over van de tram op de bus. Op die locatie vraag je je af waarom al die oorlogen. Kijkduin bleek een grote bouwput te zijn. Via een kruip-door-sluip-door route kwamen we uiteindelijk bij Pavarotti Kijkduin. ‘s Avonds hebben we bij het Peruaanse restaurant Somos-Peru gegeten. Weer de smaak van Ceviche en Pisco Sour geproefd.
 |
| Vredespaleis |
De laatste dag was het beduidend minder. Ondanks dat ik niet mee kon met het fietsen was het weer een bijzonder geslaagd uitje. Het was weer als vanouds. Kijk alweer uit naar het volgende.
 |
| Scheveningse strand |
De foto’s zijn bedoeld om de beleving te accentueren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten