Newborn fotografie & 40mm f/2.0 lens

Pasgeleden zijn we voor de tweede keer grootouders geworden, deze keer van een kleindochter. We zijn heel blij. Bijna dagelijks worden er foto’s rondgestuurd. Je ziet haar met de dag groeien. Het blijft een wonder om zo’n klein wezentje te zien opgroeien. met enige regelmaat gaan we naar Utrecht om haar in levende lijve te bewonderen.

De foto’s die we tot dusver hebben gezien zijn met iPhones gemaakt, de meeste trouwens met de iPhone 15 Pro Max. Zelf wil ik foto’s van haar maken met mijn Nikon Z5 met het doel een paar foto’s op bijv A4-formaat af te drukken. In eerste instantie dacht ik dat ik dat wel kon doen met de Nikon Z 24-200mm. Echter die heeft een maximaal diafragma van f/4.0-6.3. Dat betekent dat als het niet heel erg licht is de ISO behoorlijk oploopt (boven 8000) en dat is bij een wat grotere afdruk zichtbaar (een beetje korrelig). Ik wil trouwens geen flitser gebruiken bij pasgeboren baby’s.

Op internet zocht ik naar een geschikte lens voor het maken van foto’s van babies. Nu realiseer ik me pas dat Newborn een speciale categorie is van fotograferen. Deze fotografen hebben vaak een aparte ruimte om de fotoshoots uit te voeren, die extra verwarmd wordt. En meestal hebben ze een studio-opstelling om te flitsen. En gebruiken ze lenzen die daar beter voor geschikt zijn. Het allerbelangrijkste is dat ze lichtgevoelig zijn. Dat betekent een diafragma van f/2.8 of groter. 

De meest voorkomende lenzen die gebruikt worden zijn: 35mm, 50mm, 85mm en de 24-70mm zoomlens. Stuk voor stuk kwaliteitslenzen die ik, als ik een professionele fotograaf zou zijn, zeker zou willen hebben. Als hobbyist let ik ook op andere zaken: geen zware lenzen, geen dure lenzen, geen lenzen wisselen tijdens fotoshoot (en zeker niet buiten). De 35mm, 85mm en 24-70mm vielen meteen af omdat ze te zwaar zijn en veelal te duur voor mij zijn als hobbyist. 

Sinds enig tijd heeft Nikon een 40mm Z-lens met een diafragma van f/2. Hij weegt maar 170gram. Ik heb lang getwijfeld tussen deze lens en de Nikon Z 50mm f/1.8 S die professioneler is en een beetje lichtgevoeliger. Echter, hij is duurder en zwaarder. Wat ook meespeelde was dat ik mijn oude AF-S 50mm bijna nooit gebruikte. Ik ben kennelijk een beetje verslaafd aan zoomlenzen. De 40mm heeft het voordeel dat het net een grotere hoek heeft dan de 50mm en daardoor ook binnen voor groepsfoto’s goed te gebruiken is. 

Nikon Z5 met 40mm f/2 lens

Terug naar mijn kleindochter. Na natuurlijk eerst vertederd te zijn geweest, probeerde ik in korte tijd wat mooie foto’s te maken. Hier mijn observaties:

• In het begin moest ik wennen aan de 40mm lens (vast brandpunt) omdat ik gewend ben aan een zoomlens (variabel brandpunt). Dus meer bewegen ipv zoomen! 
• De 40mm lens is lichtgevoelig (f/2) en de foto’s zijn mooi scherp. 
• Bij groepsfoto’s kun je met een groot diafragma werken. Door de afstand krijg je voldoende scherptediepte. Bij f/2.8 op een afstand van anderhalve meter heb je al een scherptediepte van ruim 20cm.
• Bij close-ups van mijn kleindochter werkte ik met een diafragma van f/5 om voldoende scherptediepte te hebben. De ISO loopt dan wel op naar 5000-7000. Bij f/5 op een afstand van 50cm heb je een scherptediepte van bijna 5cm. Ik begrijp nu beter waarom Newborn-fotografen met studioverlichting werken. Er bestaan tegenwoordig trouwens flitsers met continue-licht. Ook handig bij filmen.
• Normaal fotografeer ik met diafragma-voorkeur met als langste sluitertijd 1/60sec. Ik denk dat ik de volgende keer met een sluitertijd van 1/100sec werk ivm onverwachtse bewegingen. 

Thuis gekomen kon ik tevreden zijn. Er zaten heel mooie foto’s tussen, al moet ik eerlijkheidshalve zeggen dat ik nog lang geen Newborn-fotograaf ben. 

In het verleden heb ik wat aan portretfotografie gedaan met modellen uit onze kennissenkring. Een paar van die foto’s heb ik toen bij de Fotofabriek op A3-formaat afgedrukt. Uitstekende kwaliteit, dus daar heb ik de foto’s van mijn kleindochter ook weer laten afdrukken. Nog steeds erg tevreden. 

Zie ook peter.apers.nl